Stucwerk en meer

Langzaam, heel langzaam, beginnen er wat dingetjes 'mooi' te worden. Hannekes vader heeft geholpen met het storten van een betonvloertje in de achter-badkamer, dat kan hij heel goed en dat ligt er dan ook goed strak in. Fijn, want nu kunnen wij verder met muren en het neerzetten van het bad. Dat schept hoop!

Behalve een betonvloertje, heeft Rene's vader zich bezig gehouden met de slaapkamer (nouja, slaapkamer - to - be). De nieuwe wand die de badkamer en de slaapkamer van elkaar scheidt, is voorzien van een laag stuc. Heel bijzonder, om in zo'n bouwval ineens een spekglad muurtje te zien! Het is bijna eng. We zijn ook erg bang dat we er een keer tegenaan stoten en dat er dan meteen een buts in zit. Maar goed. Lekker dat het gedaan is, want nu kan de verwarming (ja, daar zitten die rare haken voor in de muur) er definitief tegenaan en wordt ook deze kamer verwarmd middels onze eigen, heuse gezinsketel in plaats van stroomvretende klusheatertjes.

Benedenverdieping - huiskamer
Maar er wordt nog meer gedaan. Op de benedenverdieping zitten we namelijk ook niet stil. We hadden eigenlijk verwacht die een dezer dagen al af te hebben, maar dat is heimelijk mislukt door wat onvoorziene dingen (riolering, electra) en door de vorst. Hierdoor kon namelijk het balkon niet gerepareerd worden en kampen we in de woonkamer nog steeds met twee lekkageplekken. Nou gaan lekkage en isolatiemateriaal niet zo heel goed samen, dus dat kunnen we nog steeds niet afmaken. Wat we wel konden doen, was vast de muren stuc-klaar maken. Bikken, smeren, wegenwitten en last but not least: insmeren met voorstrijk. Handig, dat spul heeft een zalig eigeel kleurtje, zodat je (ook 's avonds) heel goed kunt zien wat je al hebt ingesmeerd en wat niet. Toegegeven, het ziet er niet uit, maar wij kijken daar natuurlijk met andere ogen naar: voorgestreken = klaar voor afwerken!

Benedenverdieping - opruimen
Er is inmiddels ook een pak extra isolatiemateriaal naar boven gegaan, de muur in. Dat scheelt een flinke berg ruimte op de benedenverdieping (hoewel we daar voor onze begrippen toch al zeeën hebben!). De pakken hebben we even richting keuken-deel verplaatst, waardoor nu de hele huiskamer doorloopbaar (en stucbaar) is. De muur boven waar het materiaal inzit, is die van de speel/werkkamer en die moet nog wel dichtgemaakt worden met platen, maar dat komt nog. Tis nu een soort knuffelmuur, maar dan een die je wel flinke huiduitslag bezorgt :-(

Benedenverdieping - WC
Tja, de WC. Dat blijft een eeuwiglopend projectje he... maar vandaag is er toch weer een doorbraak geweest: de WC-pot hangt! Dat verdient een driewerf hoera:

1. we kunnen eindelijk plassen in het klushuis
2. het is het eerste kamertje dat bruikbaar-af is (finishing touch volgt in januari, als we stucverf hebben)
3. eindelijk, eindelijk hebben we een zwevend toilet! Hoera! Hoera!

Je kunt je, als je nooit een verbouwing als deze hebt ondernomen, nooit voorstellen hoe blij iemand met een plee kan zijn. Serieus. Naast dat dak boven je hoofd (in ons geval niet zo'n heel beste, gezien de gaten en kieren en het slechte lood), warmte (thank god voor warmte) en eten, is een WC de allergrootste must-have in een (klus)huis. We herinneren ons in het huidige huis nog levendig hoe we een halve zomer zonder plee moesten doen... het ding stond voor het huis op straat (leuk voor de buren) en als we echt hoge nood hadden, renden we naar buiten, plempten het hele geval op de rioolbuis en zetten 'm na gebruik weer gewoon op de stoep. O, wat ben je blij als je een fijn, schoon, vastzittend toilet hebt. Maar dat terzijde.

WC-klus

We hadden het zelf ook niet gedacht, maar de WC gaat toch echt het allereerste kamertje in het huis zijn dat straks af is. Wonderbaarlijk, maar waar.

De WC was eigenlijk nogal van onderschikt belang, maar door omstandigheden hadden we telkens zoiets van 'o, we kunnen wel vast bekisting timmeren', en 'o, we kunnen wel vast een vloertje leggen'. Enzovoorts dus. En ineens was de puinhoop in wat voorheen een toiletje uit de jaren '30 was, verdwenen en kwam er een mooi, nieuw toilet tevoorschijn.

Stuc en tegels
Joop - René's vader - had zin en tijd om de muurtjes te voorzien van een laagje stuc. En daarna nog een laagje... en toen leek het al best ergens op. Raar om een gladde muur in huis te hebben! En dan kun je het natuurlijk niet laten om ook tegels uit te zoeken. Dat moesten we sowieso doen, omdat we voor de badkamers dezelfde tegels willen hebben, dus we hakten die knoop maar gelijk door, gingen naar Tiel en haalden een paar pakken tegels die we meteen tegen de muur konden plakken.

Voegen enzo
René heeft flink doorgewerkt en per vandaag zitten de tegels tegen de muur en liggen er een zooitje op de grond. Morgen wordt er gevoegd en daarna kan de pleepot tegen de muur. Handig, kunnen we daar plassen! In principe is de basis dan klaar. Het enige wat dan nog gebeuren moet, is een flats Trimetal Dialchaux tegen de muur (dit om de muur wel gestucd te houden, maar bestand tegen water in alle mogelijke vormen (lees: spetters naast de pot en de daarop volgende spons met sop) en een custom-made fonteintje tegen de muur.

Vooruitgang

Geloof het of niet, maar we boeken vooruitgang! In die zin, dat we niet alleen dingen aan het doen zijn waar later niemand meer iets van ziet, maar dat er ook een klein beetje afwerking wordt gedaan, waar we straks van kunnen genieten.

We begonnen met het aansmeren van alle sleuven waar we leidingen en electra in hebben getrokken. Het bijzondere was, dat René zich daarmee bezig heeft gehouden! Het was de eerste keer stucwerk, dus best een bijzondere gebeurtenis. Stoer!

Naast het dichtsmeren van sleuven en ook de gehele oppervlakte waar de voormalige schouw zat (dat kostte een hoop stuc!) is er ook al aardig hard gewerkt in de wc. Ja heus, de wc. We hebben nu namelijk helemaal niets om op te plassen en dat is best lastig, dus eigenlijk komt het prima uit dat we hiermee telkens makkelijk verder kunnen. Er zijn inmidels gipsplaten tegen het spoelsysteem gezet, het plafonnetje is voorzien van gips, de rioolbuis is bedekt met een mooi koofje en de muren zijn aangesmeerd voor de eerste keer. Wauw! Dat knapt al flink op! Nog een laag stuc en voorstrijk en we kunnen gaan tegelen!

Electra deel II

Het aanleggen van de electra in het nieuwe huis gaat gestaag. Geef toe: het is een flink huis, en met nul infrastructuur is het aan de ene kant lekker dat alles opnieuw ingedeeld kan worden, maar aan de andere kant ook een enorme puzzel wat waar moet komen en hoe we het daar het beste naar toe kunnen krijgen.

Gelukkig is een groot deel van de electra reeds gedaan (handenklap voor René). De groepen liggen op de goede plekken en nu volgt dus de verdeling naar lichtpunten, schakelaars, stopcontacten en al wat je nog meer kunt bedenken dat door kabeltjes en snoeren kan lopen.

Niet mooi...
Nee, we geven het toe, het is allemaal niet heel mooi om te zien. Wat zeggen we? Het is zelfs ronduit lelijk. Inbouwdozen en verdeelkisten zijn geen schoonheden, en ze ergens tussen balkjes, rachels en in lelijke, stenen muren proppen verdient al helemaal geen schoonheidsprijs. Toch kunnen we inmiddels heel blij worden van een lelijke, vieze muur met een buisje en een doosje. Heus. Want dat betekent, dat als er straks een mooi laagje stucwerk omheen zit, daar een fijn stopcontactje of schakelaartje komt, dat met een klik zorgt voor een mateloze hoeveelheid sfeer in onze - nog op te bouwen - huiskamer, slaapkamers, badkamers en kinderkamers.

... maar wel praktisch
Goed, heel praktisch dus. Op de beneden verdieping liggen nu de nodige leidingen met de basisdraadjes erin, en langzaamaan komen ook de leidingen en dozen met schakeldraad tevoorschijn. Als het goed is, worden vandaag de laatste stukjes op de begane grondafgemaakt, en dat is feest, want dat betekent dat volgende week het balkon gemaakt kan worden en als klap op de vuurpijl: het isolatiemateriaal in en de gipsplaten tegen het plafond kunnen! Hoera! En als bijkomstigheid, dat we de electrawerkzaamheden naar de eerste verdieping kunnen verhuizen, alwaar ook nog het nodige moet gebeuren, als is dat, op een aantal hotelschakelingen na, niet de meest ingewikkelde verdieping.

Echt. Het komt wel een keer af.

En anders bevallen we bij kaarslicht.

Electra

Het huis bestaat - hoe basic - uit stenen en hout. Verder geen toeters en zeker geen bellen. Want die hebben we er allemaal uitgehaald. Je kunt er niet douchen, niet wassen, geen emmers water leegkieperen (nouja, dat kan wel, maar dat wíl je niet), niet plassen op de wc en geen lampje aandoen. Simpelweg omdat er gewoon niets is, behalve kale muren.

Gelukkig zitten er in die kale muren inmiddels een hoop gaten. En in die gaten zitten sinds een paar dagen inbouwdozen. En her en der loopt een spiksplinternieuwe afvoerbuis helemaal van boven naar beneden. Het is wel behelpen hoor, in het donker plassen in een afvoerbuis in plaats van op een heuse wc, maar het kán!

Elekra
René heeft vandaag een hele berg elektra aangelegd. Eerst een paar grote, dikke kabels om de hoofdgroepen voor de benedenverdieping van de kelderkast naar de keuken en de huiskamer te sluizen. En een mooi klein draadje dat ons straks gaat voorzien van het wereldwijde web. En dat was allemaal best een hoop werk. Om die groepen van A naar B te krijgen, was het namelijk noodzakelijk om helemaal in de kruipruimte te wurmen, en daar met wat acrobatische toeren op de vierkante centimeter kabels door gaatjes te frotten. Hulde aan René dus!

Van de kelder...
De kelder is dus ons startpunt. Er hangt nu nog een oude, gare stoppenkast, maar die gaat straks de deur uit. Onze CV/elektraman Jan komt daarvoor een hele, mooie, nieuwe kast ophangen. Oja, en die kelder ziet er nu dus uit zoals hiernaast [klik foto]. Inderdaad, het is nog een zooitje. Lelijke gaten in de muur, alles scheef, beetje muf, gasmetertje in de weg, en een grote berg kabels. Maar goed, het ligt er! En dat is het belangrijkste!

... Naar de keuken
En de keuken is het logische vervolg [klik foto]. Want daar piepen nu een zutje groepen vrolijk met hun kopjes boven de vloerplanken uit! En dat betekent dat we straks onze vriezer, vaatwasser, over, afzuigkap, kookplaat en koelkast kunnen gebruiken. We kunnen niet wachten tot het zover is. Maar eerst nog even een beetje geduld hebben, want er moet nog wel het een en ander gebeuren voor we een keuken kunnen gaan plaatsen, zoals het repareren van het lekkende balkon (en daarmee dus de lekkende huiskamer), het aansluiten van elektra, het aansluiten van de CV, plafonds maken in woonkamer/keuken, muren voorzien van een mooi laagje stucwerk en de vloer uitlijnen met verse platen, zodat daar straks de keuken en de visgraatvloer bovenop kunnen. Goed, een heleboel geduld dus. En niet een klein beetje.

Infrastructuur?

Dat zijn dus de leidingen en afvoeren. De loden afvoerpijpen konden we niets meer mee. Evenals de vooroorlogse elektra, verroeste waterleidingen en vreemd geplaatste gaspijpen. De riolering bleek ook nog eens van ijzer te zijn en dat werkt niet mee als er nieuwe afvoerpijpen op aangesloten moeten worden.
We hebben niet van alles kaas gegeten, dus riepen wij de hulp van aannemer Jan Pertien in.

Jan stalt graag eerst al zijn spulletjes uit. Dat past maar net in onze ruime huiskamer...

Kijk, daar kunnen we een pleepot opzetten en kan er weer gepoept en gepiest worden...

...die hebben we maar gelijk besteld op internet en staan nu klaar om zeer binnenkort geinstalleerd te worden.

De elektra doen we zelf. Niets 'opbouw' dus eerst een flink aantal gaten in de muur boren om daar inbouwdozen in te stoppen.

Jan vroeg zich terecht af waarom er een deel van het pad in de voortuin weg begon te zakken. Dat deze Jan verstand van zaken heeft bleek wel toen we de schop er in zetten... We hebben wederom een huis met een sceptitank (grote kuil voor een flinke voorraad poep en pies) waarvan het deksel niet al te best is. Dat betekent dus weer dat de tuin uitgegraven moet worden en er een nieuwe betonnen deksel mag worden gefabriceerd.

Het gat hebben we maar even afgedicht met het eerste wat voor handen was: heel toevallig de oude wc-bril.

De eerste constructieve werkzaamheden

En als het slopen klaar is, kunnen we beginnen met constructief werk.

Eerst maar eens de keukendeur dicht laten metselen. Daar past heel toevallig het 'kruideniertje' in!

Het was ooit kamer-en-suite. Dat was al sinds de jaren 60 niet meer zo, maar ze hadden wel twee deuren laten zitten. Wat een onzin! Daar kan er 1tje van weg.

We offeren graag wat ruimte van onze slaapkamer op voor een 2de badkamer. Daarom dit wandje. Aan deze kant nog 'open' zodat we er straks makkelijk met de elektra-, water- en cv-leidingen door kunnen.

En de nieuwe badkamer zelf. Hier komen een duoligbad en 2de toilet. In de oorspronkelijke badkamer kunnen we dan nog een inloopdouche en de wastafels kwijt.

Professioneel sloopwerk

Een muurtje slopen kan leuk zijn, maar als je dan constructief iets gaat veranderen, kan je maar beter professionele hulp inroepen. Zo kwam Driessen ons helpen met het keukenmuurtje en de schoorsteen.

In dit keukenmuurtje zat ook het 'kruideniertje'. Dat hebben we eerst in veiligheid gebracht, want die willen we wel gaan recyclen.
Hier kan je ook zien dat er nu iets te veel deuropeningen zijn. Die gaan we natuurlijk dicht metselen.

De draagbalken liepen wel netjes door, maar aangezien hier boven een nieuwe muur wordt geplaatst en daar een badkamer komt, leek het ons wel zo veilig om dit te verstevigen met een dikke ijzeren balk.

Nadat de schoorsteen van de huiskamer ook in de werkkamer was verwijderd, bleek er van de kastenwand ook niet veel over te blijven. Die gaat er dus ook aan om daarna nog mooier terug te komen...

De 'afzuigkap' van de keuken liep door in onze toekomstige badkamer...

...en deze liep ook door naar zolder en het dak. Weg ermee, want als het niet functioneel is, dan kan zo'n schoorsteen flink in de weg zitten!

Het eerste slopen

En toen was het tijd om aan de slag te gaan. We begonnen met plafonds, keuken en schouwen eruit halen. Dat lijkt helemaal niet zoveel werk, maar als je telt dat we er zo'n vier containers vol mee konden kieperen, begrijp je misschien dat er echt ontzettend veel puin uit een (toch al leeg) huis kan komen.

Eerst de keuken er maar eens uit. Dat stelde toch niet zoveel meer voor. 

Dan gaat de schouw eruit. Geef toe: een toonbeeld van schoonheid is het niet. We hebben wel lang getwijfeld, maar ze waren echt heel onpraktisch.

De eerste plafondplaten ruimen ook het veld. En daaronder zit een laagje stuc...

En daaronder een laagje riet... en daar weer onder een betengeling, die er ook vanaf moet. En dan hebben we de eerste container wel vol.

Ook de vloerplaten en de rest van de kamer ensuite halen we weg, en dan hebben we een hele kale, vieze, stoffige, soort van woonkamer.

Op de eerste verdieping in de speel/werkkamer, gaat ook meteen de schouw + schoorsteen naar beneden. Het gat zit er nu toch.

De badkamer strippen we dan ook maar meteen. Dag bad! Dag geiser! Dag leidingwerk! Dag vloer! Dag... wat er nog meer in zat! Opgeruimd staat netjes.

En de zolder herkennen we na een dagje slopen ook bijna niet meer terug. Wat een ruimte!

Het is haast zonde om er straks weer opnieuw kamertjes in te moeten maken, maar ja, met drie kinders moet je wel!

Het huis... zoals we het kochten

Hier een beeldverslag van het huis zoals het erbij stond toen we het kochten... Dat is leuk vergelijkingsmateriaal voor de sloop- en opknapperiode die straks gaat volgen!

De vestibule! Origineel jaren '30 ontwerp, die mag zo wel blijven. Waarschijnlijk is dit het enige stukje van het hele huis dat we in tact gaan laten.

De woonkamer. Die ziet er nog best netjes uit. Leuk om te weten: net voordat wij het kochten, hebben er een aantal weken een berg klussers in dit huis gezeten, om de boel een beetje te fatsoeneren: stucen, schilderen, mooie plintjes geplakt, erker afgewerkt, plafonnetje gewit, behangen, enzovoorts... en tja. Dat gaan wij er allemaal weer uithalen. Zonde hoor!

De afzuigkap zoals ze hem vroeger maakten! Die mag ook verdwijnen. Klein detail: het ding loopt helemaal van de keuken door naar boven en mond uit in een joekel van een schoorsteen. Oeps.

Het 'kruideniertje'. Onze trots in de keuken! Die staat, als een van de weinige dingen op het lijstje 'mag blijven'. Wel in gerestaureerde staat natuurlijk.

De ouderslaapkamer. Die wordt inderdaad, jawel, voor paps en mams.

De ouderslaapkamer, andere kant op. Nu nog met prachtige wastafel, origineel leidingwerk (lood!), een deurtje te weinig, en ook een muurtje overigens, want we gaan een deel afstaan om een tweede badkamer te maken. En natuurlijk, helemaal achterin de hoek: de schoorsteen die je op een eerder foto al zag als 'afzuigkap'.

De badkamer. Tenminste, als je dit krocht zo mag noemen. Hier moet ook wel het een en ander aan gebeuren voordat we hier uberhaupt durven te douchen. Kort gezegd: het bad gaat eruit, de leidingen ook, en hier komen een inloopdouche en een wastafel.

De voorkamer op de eerste verdieping. Dit wordt een werk/speelkamer voor kinders en paps en mams. Denk aan: computers, muziekapparatuur, poppewagens, autogarages en meer van dat spul. Nu nog met schouw, maar ook die gaat ruim baan maken voor... eehm... ruimte.

Tja, de zolder. Daar was geen fatsoenlijke foto van te maken. Hij is ook niet fatsoenlijk. Verdeeld middels slappe gipswandjes in drie kamertjes (wat we overigens wel weer opnieuw zo gaan doen, maar dan precies omgekeerd) en voorzien van een soort golfslagbad dat een plafond moet voorstellen. De sloophamer erin, dachten we zo. Dat kan een heel stuk beter.

Gekocht!

Op 1 oktober krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis. Een fijne bouwval in West-Utrecht. Ook al hadden we bedacht dat we met twee kindertjes (en eentje op komst) niet meer zouden willen en kúnnen klussen, we zijn toch weer voor een opknaphuis gegaan.


We lopen een paar dagen later nog eens door het huis heen om te kijken wat er allemaal aan moet gebeuren. Dat is niet weinig. En dat zal gaandeweg steeds een beetje meer worden, weten we uit ervaring. Nu ziet het er nog wel redelijk uit, maar daar gaan we straks verandering in brengen...


We gaan in ieder geval de woonkamer helemaal leeghalen: behang eraf, deurkozijn eruit, keukenmuur doorbreken, vloerplaten eruit, plafonds eruit, de keuken (voor zover we dat nog onder de noemer 'keuken' kunnen laten vallen) moet weg en de (prehistorische) electra moet verwijderd worden. Geen kleine klusjes, zeker niet als je bedenkt dat alles daarna ook weer terug moet, maar dan mooier... En dan hebben we alleen de huiskamer nog maar onder handen genomen, terwijl de twee verdiepingen daarboven ook volledig gestript moeten worden. Maar we beginnen bij het begin!